امشب از اخرای نماز تا سجده ی بعدش
فکر میکردم و به خدا میگفتم...
داشتم فکرمیکردم نماز فرداشب, و احتمالا پسفرداشب رو که مثل ادم بخودنم, تاچندوقت افتخار سربه خاک گذاشتن, به حالت سجده ندارم...
از خودش خواستم به برکت وجود حضرت, اعمالم و نمازم رو باتوجه به شرایط درست انجام بدم و بتونم روزه هام رو بگیرم
خداییش سجده بهترین حالتیه که ادم میتونه ژست بندگی کردن رو بگیره
الحمدالله
یه چیز دیگه ام خواستم, نمیدونم بگم یا نه...
